เมื่อถึงคราวที่สายน้ำมันถาโถม
เผชิญกับภัยธรรมชาติที่ ทำให้เราแทบล่มจม
บ้านเรือนที่เคยอยู่ดี ก็กลับไม่มีแล้วในวันนี้
ไร่นาหนทางสุดท้าย ก็สูญสลายไม่เหลือชิ้นดี
ฉันเห็นน้ำตาของลุง ของป้า หัวใจเค้าแตกสลาย
ฉันเห็นเด็กๆ หัวเราะ ขณะที่พ่อแม่นั่งร้องไห้
ฉันเห็นผู้คนมากมายเข้ามาอาสาหยิบยื่นน้ำใจ
ทำให้ฉันเห็น ความหวังนั้นยังมีเหลือในประเทศไทย รวมเลือดเนื้อ
แต่ฉันก็รู้ว่าตามลำพัง ฉันนั้นคงไม่อาจเปลี่ยนอะไรได้ถึงไหน
เจ็บแทนเธอ ก็ไม่ได้ ปวดแทนเธอ ก็ไม่ได้
แต่อยากขอร้องเธอได้มั้ย
อย่าเพิ่งยอมนะ อดทนเอาไว้
อยากให้เธอรู้ว่ายังมีใจหลายใจ
ที่คอยให้เธอลุกขึ้นอีกครั้ง
ฉันรู้ว่ามันต้องมีสักวัน
อย่าเพิ่งยอมนะ กัดฟันเอาไว้
อยากให้เธอรู้ ว่าไม่ว่านานแค่ไหน
เรานั้นจะไม่มีวันทิ้งกัน
ฉันสัญญา จากข้างใน ลึกเข้าไป สุดหัวใจ (ของฉัน)
สัญญากันก่อน ว่าเธอจะอยู่ จะสู้กันต่อกันไป
สัญญากับฉัน เพราะเรือลำนี้ จะต้องพายไปอีกไกล
ไม่ว่าหนทางข้างหน้า เจออุปสรรคมากมายแค่ไหน
สัญญากันก่อน นะ
ตอนนี้คือช่วงเวลาที่เรา ควรฟันฝ่ามันไปด้วยกัน
ให้ผ่านให้พ้น วังวน พรากเราไม่ได้คือความผูกพัน
เป็นดังเชือก ร้อยใจ ทุกอณู ด้วยความเป็นไทย
หากใครล้มลง ข้างหน้าก็ไทย ข้างหลังก็ไทย ประคองกันไป
แต่ฉันก็รู้ว่าตามลำพัง ฉันนั้นคงไม่อาจเปลี่ยนอะไรได้ถึงไหน
เจ็บแทนเธอ ก็ไม่ได้ ปวดแทนเธอ ก็ไม่ได้
แต่อยากขอร้องเธอได้มั้ย
อย่าเพิ่งยอมนะ อดทนเอาไว้
อยากให้เธอรู้ว่ายังมีใจหลายใจ
ที่คอยให้เธอลุกขึ้นอีกครั้ง
ฉันรู้ว่ามันต้องมีสักวัน
อย่าเพิ่งยอมนะ กัดฟันเอาไว้
อยากให้เธอรู้ ว่าไม่ว่านานแค่ไหน
เรานั้นจะไม่มีวันทิ้งกัน
ฉันสัญญา จากข้างใน ลึกเข้าไป สุดหัวใจ (ของฉัน)
อย่าเพิ่งยอมนะ อดทนเอาไว้
อยากให้เธอรู้ว่ายังมีใจหลายใจ
ที่คอยให้เธอลุกขึ้นอีกครั้ง
ฉันรู้ว่ามันต้องมีสักวัน
อย่าเพิ่งยอมนะ กัดฟันเอาไว้
อยากให้เธอรู้ ว่าไม่ว่านานแค่ไหน
เรานั้นจะไม่มีวันทิ้งกัน
ฉันสัญญา จากข้างใน ลึกเข้าไป สุดหัวใจ (ของฉัน)
อย่าเพิ่งยอมนะ อดทนเอาไว้
อยากให้เธอรู้ว่ายังมีใจหลายใจ
ที่คอยให้เธอลุกขึ้นอีกครั้ง
ฉันรู้ว่ามันต้องมีสักวัน
อย่าเพิ่งยอมนะ กัดฟันเอาไว้
อยากให้เธอรู้ ว่าไม่ว่านานแค่ไหน
เรานั้นจะไม่มีวันทิ้งกัน
ฉันสัญญา จากข้างใน ลึกเข้าไป สุดหัวใจ (ของฉัน)